Zintuigen

• Smaak: De smaakzintuigen van vogels zijn in vergelijking tot de smaakzintuigen van mensen en sommige andere dieren niet erg ontwikkeld: het aantal smaakpapillen van de meeste vogelsoorten weten we niet exact, maar kan voor zover bekend kan dit variëren van enkele tientallen tot enkele honderden, tegenover 10 000 bij een mens, 731 bij een hamster en 100 000 bij een meerval. Bij de meeste vogelsoorten liggen de smaakpapillen achter op de tong, achter in de keel en in het verhemelte, met name dicht bij de speekselklieren, omdat speeksel zo belangrijk is bij proeven. Vogels reageren op dezelfde smaken als mensen: zout, zoet, bitter en zuur. Of vogels ook bitter (umami) proeven is niet bekend.
   
• Reuk: Het reukvermogen van een vogel hangt af van hoezeer deze dat nodig heeft in een zoektocht naar eten. Daar waar een struisvogel overdag naar eten zoekt, en hierbij dus hun ogen kunnen gebruiken, heeft deze waarschijnlijk geen heel goed reukvermogen. Keihard wetenschappelijk bewijs is hier echter niet voor.
   
• Gevoel: Vogels gebruiken gevoel niet op dezelfde manier als mensen. Daar waar mensen gevoel vooral gebruiken voor het waarnemen van aanraking en dergelijken, richt het gevoel van vogels zich vooral op temperatuur, verschil in luchtdruk en andere dingen die van belang zijn voor vliegen. Zoals bekend kan een struisvogel echter niet vliegen, en spreekt het dus voor zich dat ook het gevoel bij struisvogels niet heel ontwikkeld is. Ook hiervoor is echter geen echt bewijs. Vogels voelen het minst in hun poten en tenen, hier bevinden zich dus de minste gevoelszenuwcellen. 
   
• Gehoor: Het gehoorbereik van de sommige zangvogels is gelijk aan dat van mensen, zij horen dus geluiden op toonhoogtes tussen 20 en 20 000 Hz. De meeste vogels hebben echter een minder groot gehoorbereik. Dit wil echter niet zeggen dat vogels geen tonen kunnen horen die mensen niet kunnen horen; dit kan zomaar het geval zijn, maar het verschil tussen het hoogste en laagste aantal Hz zal dan waarschijnlijk kleiner blijven dan bij mensen. Vogels horen meestal alleen de toonhoogtes die rond de toonhoogtes die ze zelf produceren liggen. Daar waar een struisvogel vrij weinig geluid produceert, zal deze dus waarschijnlijk ook een vrij klein gehoorbereik hebben.
   
• Zicht: Vogels zien op twee manieren: binoculair en monoculair. Het binoculair gezichtsveld bestaat uit wat vogels met twee ogen tegelijk zien: alles wat zich ongeveer recht voor de vogel bevindt dus. Het monoculair gezichtsveld is alles wat een vogel met slechts één oog ziet. Hoe groot het monoculair gezichtsveld is hangt af van de locatie van de ogen: hoe verder de ogen naar de zijkant van de kop geplaatst zijn, des te groter het monoculair gezichtsveld is. Bij mensen is het monoculair gezichtsveld dus heel klein, maar bij struisvogels heel groot: de ogen zijn namelijk heel erg richting de zijkant van de kop geplaatst, kijk maar naar deze foto's:
  
  Vogels kunnen meer zien dan mensen, zo is uit onderzoek gebleken. Dit betekend dus dat er bij vogels meer zintuigcellen op het netvlies zitten als bij mensen. Het oog van een struisvogel ziet er verder ongeveer hetzelfde uit als dat van een mens. Het enige duidelijk zichtbare verschil is dat het harde oogvlies normaal gesproken niet te zien is, hetgeen bij mensen wel het geval is. Hieronder een schematische afbeelding van het oog van een mens
  
  Het zien van kleuren
  Ook op dit gebied lijkt het oog van een vogel veel op dat van een mens. Er zitten twee soorten zintuigcellen op het netvlies: staafjes en kegeltjes. Staafjes zorgen voor het waarnemen van het verschil tussen licht en donker, kegeltjes zijn verantwoordelijk voor het zien van kleuren en scherp beeld. Omdat de struisvogel een vogel is die overdag actief is, heeft daze meer kegeltjes dan nachtvogels, die het hierdoor ontstaande gebrek aan sterkte opvangen met een uitstekend gehoor. Omdat struisvogels op de zonnige savanne leven is het waarschijnlijk dat de kegeltjes een kleur hebben die de schittering van de zon (gedeeltelijk) neutraliseert. Dit is echter mijn eigen conclusie; hiervoor is zover ik weet geen wetenschappelijk bewijs.

• Mond reageert op smaak
• Neus reageert op geur
• Huid reageert op druk
• Oor reageert op geluid
• Oog reageert op licht